تاثیر تزریق دز زیاد پروژسترون بر عملکرد تولید مثلی مرغ های مادرگوشتی

مصرف خوراک مازاد بر نیاز مرغ های مادر گوشتی، باعث شروع تغییرات متابولیک و هورمونی و نهایتا تضعیف عملکرد تولیدمثلی می گردد. در این آزمایش، پاسخ مرغ های مادرگوشتی به دو نوع نحوه خوراکدهی (تحت تغذیه آزاد و خوراکدهی محدود) و دو حالت تزریق یا عدم تزریق روزانه دز زیاد پروژسترون، در مقابل گروه کنترل ارزیابی شد. 64 قطعه مرغ مادر گوشتی کاب 500 از سن 27 الی 38 هفتگی در دو گروه متفاوت تغذیه آزاد یا خوراکدهی محدود توزیع شدند. از هر گروه، 14 پرنده برای تزریق پروژسترون انتخاب گردید. در یک دوره 3 هفته ای، روزانه به میزان 5/2 میلی گرم پروژسترون به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، زیر پوست پشت ناحیه ابتدای گردن آن ها تزریق شد. هر تیمار 7 تکرار داشت. تعداد تخم مرغ های قابل جوجه کشی و تخم مرغ های غیرطبیعی، روزانه ثبت گردید. قبل از شروع دوره تزریق، 10 روز و 20 روز بعد از آغاز تزریقات، خونگیری انجام شد. غلظت گلوکز، کلسترول، تری آسیل گلیسرول، پروژسترون، استرادیول، تستوسترون، 3tو 4tدر پلاسما ها اندازه گیری شد. تزریق پروژسترون در پرندگان تحت تغذیه آزاد و مرغ های با خوراکدهی محدود، منجر به تحلیل تخمدان گردید و تخمدان های این پرندگان فاقد سلسله مراتب فولیکولی بودند (05/0.)p> تزریق پروژسترون، وقوع پدیده توقف تخم مرغ در رحم را افزایش داد (05/0.)p> بر اساس نتایج، علیرغم این که در اوایل دوره تزریق، دز زیاد پروژسترون، در مرغ های مادر گوشتی تحت تغذیه آزاد و خوراکدهی محدود، موجب تخمک گذاری مکرر گردید (05/0)p> ولی این نرخ بالای تخمک گذاری منجر به افزایش میزان تولید تخم مرغ های قابل جوجه کشی نشد. مرغ های مادر گوشتی در هر دو نحوه خوراکدهی، به تزریق دز زیاد پروژسترون، پاسخ مشابهی دادند.